De voorbije weken is de douane opgeschrikt door ernstige, maar helaas voorkombare zaken.
Niemand kan er omheen dat er de laatste tijd door de douaniers fenomenale resultaten geboekt zijn in de strijd tegen drugs, jammer genoeg ook de drugbendes niet.
Al lange tijd, gestaag met het stijgende aantal vaststellingen waarschuwde de NUOD, bij meerdere gelegenheden, de overheid voor de mogelijkheid tot geweld en waren wij steeds pleitbezorger voor meer personeel, betere uitrusting en deugdelijke, performante opleidingen. Deze boodschappen vielen echter steeds in dovemans oren.
Zelfs de aanhouding van een bende, dewelke concrete plannen en wapens klaar had voor een overval op douanelokalen kon het tij niet keren. Enige halfslachtige maatregelen werden genomen, dewelke na enige tijd smelten als sneeuw voor de zon en de douaniers werden steeds meer en meer in de loopgraven geduwd, soms met weinig respect voor hun veiligheid.
Ook het niet soepel lopen van de vernietiging van de in beslag genomen narcotica zijn meermaals door ons op de tafel gesmeten en er werd gevraagd naar een oplossing. Zoals steeds wordt een oplossing pas geboden na ernstige incidenten, zoals in dit geval een gewapende insluiping met gijzeling.
In de mededeling van dhr. Kristian Vanderwaren aan zijn personeel worden een aantal maatregelen opgesomd dewelke zouden genomen worden teneinde de veiligheid van het personeel te vergroten.
Wat ons in deze opvalt is dat enkel de maatregelen dewelke de pakkans verhogen concreet zijn, m.a.w. de aankoop van scanners en aanwerving van personeel om deze te bemannen.
Voor de rest lezen wij het merendeel bewoordingen zoals; “wordt voorzien”, “zal worden versterkt” en “wordt gezocht”. Onze vraag is; en wat voor nu? Want het is nu dat de problemen zich stellen.
Bovendien lijkt ons dat de steekvlampolitiek die door de politici gebruikt wordt om te pas en te onpas de hete aardappel door te sturen naar defensie ons eerder een middel van afleiding van de structurele tekorten aan personeel en middelen door dezelfde politici georganiseerd door onvoldoende te investeren in de bevoegde diensten.
Intussen komt vanuit de kant van de Vlaamse regering de belofte om een Fast Lane te creëren op de verbrandingsovens. Binnen 3 uur na vaststelling zou de in beslag genomen narcotica kunnen vernietigd worden in één van de daarvoor geschikte ovens. Minister Zuhal Demir rekent erop dat de betrokken diensten daarvoor een tandje bij steken om dit tot een goed einde te brengen.
Mijns inziens is het heel moeilijk om mensen die al op hun tandvlees zitten nog een tandje laten bij te steken. Het zou me heel sterk lijken als de bij die transporten betrokken diensten het op afroep, binnen 3 uur klaar spelen om zulks transport te verzekeren. De mensen en middelen daarvoor zijn er simpelweg niet.
Desondanks alle beloofde versterkingen blijven onze eisen zoals volgt:
- Meer aanwervingen van operationeel personeel, dan vooral bij de gewapende diensten
- Maximum van beveiliging voor het personeel, zeker hetgeen betrokken is bij escortes van in beslag genomen drugs, zoals vb. gepantserde voertuigen
- Uitbreiding van het aantal spreekgroepen via ASTRID zodat elke douanier in nood een kanaal heeft met de meldkamer van de politie, waar ook hij zich mag bevinden op het grondgebied
- Uitbreiding van de bevoegdheden tot controle van identiteiten.
- Makkelijkere toegang tot de gegevensbanken van de politie zodat vb. antecedenten van personen sneller kunnen gecontroleerd worden.
- Onmiddellijke wetswijziging zodanig dat de douane ook (collectieve) wapens kan gebruiken van performant kaliber en de aankoop van en opleiding met deze wapens.
Het is verwonderlijk dat een groep ambtenaren, die men in eerste lijn nodig heeft bij elke mogelijke crisis die zich in het land voordoet, en dewelke al zeker niet gespaard werd door hun overheid als het gaat over intrekken van allerhande premies en de vraag voor een fair pensioen, rekening houdend met de belasting en gevaar van hun beroep, nogmaals in de kou bleef staan betreffende hun veiligheid tot het onvermijdelijke gebeurde.