Nu al zorgwekkende ontsporingen…
Sinds de invoering van de verplichting om twee dagen per week op kantoor aanwezig te zijn, moeten we helaas vaststellen dat sommige managers zich niet houden aan de geest van dit besluit, noch aan de interpretatie die wordt gegeven in de FAQ’s op het intranet.
In sommige directies leggen managers hun medewerkers, via afdelingshoofden, zes uur verplichte aanwezigheid op kantoor per dag of verplichte tijdvensters op zonder enige functionele rechtvaardiging, wat niet in overeenstemming is met de circulaire. Ondanks opmerkingen van de betrokken medewerkers hebben deze managers deze eisen niet herzien.
Daarnaast houden sommige managers zich niet aan de mogelijkheid die afdelingshoofden hebben om in uitzonderlijke omstandigheden vrijstelling te verlenen. Zo vroegen sommige collega’s om een afwijking vanwege NMBS-werkzaamheden op hun woon-werkroute, waardoor hun reistijd gedurende 15 dagen aanzienlijk toenam. Hun verzoek werd door het management afgewezen.
Een ander geval betrof een jaarlijkse medische afspraak met een specialist, die werd aanvaard op voorwaarde van… uren te compenseren. Is het nodig om erop te wijzen dat het vaak maanden duurt om een afspraak te maken met een specialist? Is dit geen gerechtvaardigde uitzondering?
De NUOD heeft P&O geïnterpelleerd om ervoor te zorgen dat, in overeenstemming met haar waarden, onze organisatie het management eraan herinnert om zich te houden aan de richtlijnen en interpretaties van de FAQ, met behoud van een zekere mate van flexibiliteit om medewerkers in staat te stellen zich aan de nieuwe richtlijnen te houden.
Het lijkt ons duidelijk dat een managementstijl die menselijk is en het personeel respecteert, de betrokkenheid en steun van het personeel zal versterken.
Het is alsof we teruggekeerd zijn naar de oude tijd, toen er tijdens de hervorming van de variabele werkuren veel mis ging bij de toewijzing van “flextime” afwezigheden (de beroemde AV’s). Zoals we hadden voorspeld, hebben sommige leidinggevenden hun lesje niet geleerd. De huidige misstanden zijn daar het bewijs van.
Het is allemaal goed en wel om leiderschapscursussen aan te bieden aan directeurs en afdelingshoofden, maar het is nog steeds noodzakelijk om ervoor te zorgen dat ze begrepen worden door alle deelnemers.
Natuurlijk zijn de meeste afdelingshoofden humane, respectvolle en effectieve managers, maar het giftige management van sommigen is onaanvaardbaar en rampzalig voor hun personeel.
De NUOD stelde ook vragen aan P&O over de aangekondigde staking bij de NMBS van 21 februari tot 2 maart 2025 en vroeg welke oplossingen het departement had ingevoerd of welke instructies aan het personeel waren gegeven.
Vervolgens werd er een bericht op het intranet geplaatst, waarin iedereen werd gevraagd om in de mate van het mogelijke aanwezig te zijn op kantoor zoals gewoonlijk. De NMBS stelt een alternatieve treindienst op. We raden je aan om de dag voordien na te gaan wat de dienstverlening is voor de volgende dag via de website of de mobiele applicatie van de NMBS. Mocht het ondanks alle inspanningen toch onmogelijk zijn om naar kantoor te komen, laat dit dan weten aan je leidinggevende en bespreek of je die dag kan telewerken.
Kun je je taken niet in telewerk uitvoeren en moet je bijgevolg om dienstredenen en voor taken die de aanwezigheid op kantoor vereisen toch naar je werkplek gaan? Dan heeft de voorzitter van het directiecomité uitzonderlijk de toestemming gegeven dat je een financiële tussenkomst kunt krijgen voor je verplaatsingskosten voor woon-werkverkeer, andere dan je gewoon abonnement. Dit geldt voor iedere medewerker die al dan niet een abonnement openbaar vervoer heeft.
Het is duidelijk dat de impact van de toekomstige staking moeilijk te voorspellen is, maar het risico is groot dat veel treinen geannuleerd zullen worden (soms op het laatste moment), en dat andere overvol zullen zijn… Voor elke pendelaar zal er grote onzekerheid zijn over de vraag of hij aan het eind van de dag thuis zal kunnen geraken!
Was het echt te veel gevraagd om de komende dagen een beetje inschikkelijkheid te tonen?
Toegegeven, de informatie lijkt de goede kant op te gaan, maar dat is niet genoeg. We zien veel problemen met managers die deze flexibiliteit dogmatisch weigeren. Laten we het maar niet meer hebben over FOD-waarden: die worden toegepast op basis van eigen goeddunken.
We wijzen erop dat deze verplichte terugkeer van twee dagen naar kantoor nog steeds als onbegrijpelijk wordt ervaren door de meeste medewerkers, die hun taken loyaal uitvoeren maar er steeds minder voor terugkrijgen.